Adolfo Leibar ikerlanean

Nor Enbil Urdanpilleta, Maria Jesus
Lehentasuna 1
Transkribaketa Egina
Zinta OIA-029
Pasartea 0:10:00 - 0:11:50 (1' 50'')
Laburpena Behin, ur bila joan zen batean, gizon bat topatu zuen iturrian. Uraren soinuaz eta txorien kantuaz galdetu zion. Ondoren, katxarro batetik berak esandako guztia entzun zuen eta sorginkeria iruditu zitzaion. Adolfo Leibar zen gizon hura.

Transkribapena

- Bai. 'Ta orain gogoratu naz beste gauz bat. Eun batin jon nitzan ura billa 'ta... Giza seme bat agertu zin. 'Ta han ai nitzan ni, txantxillakin joten nitzan, e... Esnia neurtzeko ontziya, txantxilla deitzen geniyon. Litro erdikuk eta litrokuk izaten zin.
'Ta han ai nitzan ni baldia betetzen 'ta giza semi hoi kroskatikan nei beira, 'Ta san zin zeiñ zen, Adolfo Leibar zela, 'ta san zin: "bota 'zazu eskua gehiyo jasota baldea ura" 'ta klaro, zembat 'ta urrutiyotik bota, ordun 'ta soiño haundiyo hartzen zun.
Nik ikusten niyon zerbatte bazakala lepotikan zintzilik eta harrek hizbidia eta hizbidia maten zin nei 'ta galdetzen zin: "'ta oaiñ kantatzen ai den txori hoi ze klase da?" "billiarrua " 'ta "ixo, ixo pixka bat! Ez zazula bota oan urikan! Besti hoi?"
'Ta "kaxkabeltxa iruitzen nau nei." 'Ta hola behintzat, dembo pixka batin izketan aittu giñan, eta ni ne baldiak hartuta habitu nitzan 'ta san zin: "eon, eon pixka bat, ion! Zuk esan zun guztiya nik hemen botoi batei mango yot eta aittu ingo 'zu!"
Ni harrittua! Nola izan zitteken. Jarri zun martxan eta hantxe, ura nik nola botzen nun soiñua, billiarrua kantari, nik beai ze saten niyon, béak ze galdetzen zin, jesus...! Sorginkeiya iruittu zin nei! Bai.