Mandazaina eta ama-alabak

- Bata bestin atzetik iual.
- Bestia zea hoi txixtia. Hoi egiya 'men da. Ama-alabak bizi 'men zin itxe batin, ama alarguna 'ta alaba. 'Ta mandazaiñak dembo batin manduakin ibiltzen zinak, mandazaiña apopilo.

Jun 'men da zeara, hain itxea 'ta... Harrek zeatu, behintzat, alabakin liatu 'ro zeatu 'ta launak esaten 'men ziyoten: "joe, horrekin ezkondu ber al duk? Pf...! Toki errea jon ber duk! Ama-alaban arte biyek akatuko haute".

Ezkonduta jarri 'men da, behintzat, eta... Oillon batzuk izan ber zittuzten 'ta mandon batek jo ostikoz 'ta oillua hill! 'Ta oillua hil zun demboan... Mekauen! Armatu 'men 'yote kristona ama-alaba haik 'ta mando-garrotia...

mando-garrotikin jo 'ta eskumuturra hautsi zeai, andriai! 'Ta petrikilluna andriakin! 'Ta petrikillunea eaman 'ta benga, handik zeatu 'ta jarri 'men ziyon ezpalakin 'ta jartzen zuten 'ta petrikilluk eta: "zembat da kontua?"

'Ta: "bost duro" "Aiba hamar, bestia laister torri berra da 'ta!" 'Ta itxea torri 'ta, ixillik ama, 'ta alaba 're bai. 'Ta bestia manduai jaten matea 'ro jon zen demboan, amak: "ze in 'zu?" alabai 'ta "Ui, hola 'ta hola jarri 'itte, biño ama, ez hitzik atea, e!

Zuria 're patuta utziya 'u 'ta! Akabo! Akabo! Geo sartu 'men ziyon beldurra!
- 'Ta zuek hola txikitan...